مقایسه اثر فعالیت ورزشی هوازی و رژیم غذایی کم کربوهیدرات بر میزان واسپین و اینترلوکین 6 در موش صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: تغییر در شیوه زندگی موفق‌ترین برنامه پیشگیری و کنترل بیماری دیابت نوع دو است و تعادل منفی انرژی یکی از روش‌های آن است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر محدودیت کالری (رژیم غذایی و فعالیت ورزشی هوازی به تنهایی و یا در ترکیب با هم) بر میزان واسپین و اینترلوکین-6 (IL-6) در موش صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش بررسی: در یک مطالعه تجربی، 56 سر موش صحرایی نر (سن 10 هفته) نژاد ویستار به طور تصادفی به هفت گروه شامل یک گروه کنترل سالم و شش گروه دیابتی (کنترل دیابتی،  ورزش هوازی، رژیم غذایی استاندارد، رژیم غذایی کم کربوهیدرات، رژیم غذایی استاندارد به همراه ورزش هوازی و رژیم غذایی کم کربوهیدرات به همراه ورزش هوازی) تقسیم شدند. سپس 20% تعادل منفی انرژی به صورت روزانه و به مدت هشت هفته برای تمام گروه‌ها اجرا شد. در پایان پروتکل، جمع‌آوری نمونه خون جهت سنجش آدیپوکاین‌ها به روش الایزا انجام شد. یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان دادند که میزان واسپین در گروه کنترل دیابتی به طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل سالم کاهش یافت (05/0p≤). فعالیت ورزشی هوازی و در ترکیب با رژیم غذایی کم کربوهیدرات و رژیم غذایی استاندارد باعث افزایش معنی‌داری در میزان واسپین نسبت به گروه کنترل دیابتی شد. همچنین نتایج نشان داد که القای دیابت باعث افزایش معنی‌داری در میزان IL-6 نسبت به گروه کنترل سالم شد. با این وجود تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های تجربی با گروه کنترل دیابتی در میزان IL-6 وجود نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که روش ترکیبی فعالیت ورزشی هوازی و رژیم غذایی کم کربوهیدرات و رژیم غذایی استاندارد می‌تواند باعث افزایش آدیپوکاین‌ حساسیت‌زا (واسپین) شود اما تأثیر معنی‌داری بر آدیپوکاین مقاومت‌زا (IL-6) ندارد.